Pada tahun 1873, ahli matematik British Maxwell merumuskan persamaan medan elektromagnet - persamaan Maxwell.Persamaan menunjukkan bahawa: cas elektrik boleh menghasilkan medan elektrik, arus boleh menghasilkan medan magnet, dan medan elektrik yang berubah juga boleh menghasilkan medan magnet, dan medan magnet yang berubah boleh menghasilkan medan elektrik, yang meramalkan kewujudan gelombang elektromagnet.
Empat belas tahun kemudian, pada tahun 1887, ahli fizik Jerman Heinrich Hertz mereka bentuk antena pertama untuk menguji kewujudan gelombang elektromagnet.Komunikasi tanpa wayar bermula pada tahun 1901 apabila ahli fizik Itali Gulimo Marconi menggunakan antena besar untuk berkomunikasi di atas lautan.
Fungsi asas antena: Ia digunakan untuk menukar tenaga arus (atau gelombang berpandu) frekuensi tinggi kepada gelombang radio dan menghantarnya ke angkasa mengikut pengedaran yang telah ditetapkan.Apabila digunakan untuk menerima, ia menukar tenaga gelombang radio dari angkasa kepada tenaga arus frekuensi tinggi (atau gelombang berpandu).
Oleh itu, antena boleh dianggap sebagai gelombang berpandu dan peranti penukaran gelombang radiasi, adalah peranti penukaran tenaga.
Keuntungan antena
Satu ciri penting antena, bebas daripada sama ada ia digunakan untuk menghantar atau menerima, ialah keuntungan antena.
Sesetengah sumber antena memancarkan tenaga secara sama rata ke semua arah, dan sinaran jenis ini dipanggil sinaran isotropik.Ia seperti matahari memancarkan tenaga ke semua arah.Pada jarak tetap, tenaga suria yang diukur pada mana-mana Sudut adalah lebih kurang sama.Oleh itu, matahari dianggap sebagai radiator isotropik.
Semua antena lain mempunyai keuntungan yang bertentangan dengan radiator isotropik.Sesetengah antena adalah arah, iaitu, lebih banyak tenaga dihantar ke beberapa arah berbanding yang lain.Nisbah antara tenaga yang merambat dalam arah ini dan tenaga yang tidak disebarkan oleh antena secara arah dipanggil keuntungan.Apabila antena pemancar dengan keuntungan tertentu digunakan sebagai antena penerima, ia juga akan mempunyai keuntungan penerimaan yang sama.
Corak antena
Kebanyakan antena memancarkan lebih banyak sinaran dalam satu arah berbanding yang lain, dan sinaran seperti ini dipanggil sinaran anisotropik.
Kearah arah antena merujuk kepada hubungan antara nilai relatif medan sinaran antena dan arah spatial di bawah keadaan jarak yang sama di kawasan jauh.Kekuatan medan jauh antena boleh dinyatakan sebagai
Di mana, adalah fungsi arah, bebas daripada jarak dan arus antena;Adakah Sudut azimut dan Sudut pic masing-masing;Merupakan nombor gelombang dan ialah panjang gelombang.
Fungsi arah diwakili secara grafik sebagai graf arah antena.Untuk memudahkan lukisan satah, lukisan umum dua arah satah utama ortogon.
Corak antena ialah perwakilan grafik taburan spatial tenaga terpancar antena.Bergantung pada aplikasi, antena hendaklah hanya menerima isyarat dalam satu arah dan bukan pada yang lain (cth antena TV, antena radar), sebaliknya, antena kereta sepatutnya boleh menerima isyarat daripada semua arah pemancar yang mungkin.
Directivity yang diingini dicapai melalui struktur mekanikal dan elektrik antena yang disasarkan.Directivity menunjukkan kesan penerimaan atau penghantaran antena ke arah tertentu.
Dua jenis grafik yang berbeza boleh digunakan untuk memplot orientasi antena - koordinat cartesian dan kutub.Dalam graf kutub, titik diunjurkan pada satah koordinat sepanjang paksi putaran (jejari), dan graf kutub sinaran diukur.Seperti yang ditunjukkan dalam gambar di bawah.
Jika nilai maksimum graf orientasi spatial adalah sama dengan 1, graf orientasi dipanggil graf orientasi ternormal, dan fungsi orientasi yang sepadan dipanggil fungsi orientasi ternormal.Emax ialah keamatan medan elektrik ke arah sinaran maksimum, manakala keamatan medan elektrik ke arah jarak yang sama.
Gambar rajah arah hubungan antara ketumpatan kuasa dan arah sinaran dipanggil rajah arah kuasa.
Masa siaran: Feb-14-2023
